Διαταραχή Πολλαπλής Προσωπικότητας (Αποσυνδετική ή Διασχιστική Διαταραχή Προσωπικότητας)

Άτομα που έχουν βιώσει χρόνια και σοβαρή κακοποίηση ή έχουν υποστεί σοβαρό ψυχικό τραύμα εξαιτίας πολεμικών συγκρούσεων ή σοβαρών φυσικών καταστροφών σε παιδική ηλικία ή τέλος βιώνουν εσωτερικές ψυχικές συγκρούσεις συχνά σεξουαλικής φύσης είναι δυνατόν να παρουσιάσουν Διαταραχή Πολλαπλής Προσωπικότητας που είναι επίσης γνωστή με την ονομασία Διασχιστική ή Αποσυνδετική Διαταραχή. Χαρακτηριστικό της πάθησης είναι η ύπαρξη πολλαπλών προσωπικοτήτων – ταυτοτήτων οι οποίες εναλλάσσονται ξαφνικά όταν η διαταραχή εκφράζεται υπό την επίδραση εξωτερικών στρεσογόνων γεγονότων. Ο χρόνος παραμονής στην νέα ταυτότητα/προσωπικότητα είναι συνήθως μικρός ενώ αναφέρονται περιπτώσεις ύπαρξης από δύο έως και εκατό διαφορετικών προσωπικοτήτων στο ίδιο άτομο.
Στις περιπτώσεις που ο πάσχων παρουσιάζει την ύπαρξη δύο μόνο προσωπικοτήτων είναι χαρακτηριστική η απουσία επίγνωσης της μίας για την άλλη, ενώ στα περιστατικά που ο αριθμός των διαφορετικών προσωπικοτήτων είναι μεγαλύτερος υπάρχει η δυνατότητα ορισμένες από αυτές να γνωρίζουν την ύπαρξη ορισμένων από τις υπόλοιπες.
Οι διαφοροποιημένες αυτές προσωπικότητες έχουν τα δικά τους ειδοποιά χαρακτηριστικά τα οποία είναι τελείως αντίθετα από αυτά των υπολοίπων, γεγονός ενδεικτικό των άλυτων εσωτερικών συγκρούσεων. Έτσι οι προσωπικότητες που εμφανίζονται έχουν τον δικό τους τρόπο να προσλαμβάνουν, να συσχετίζονται και να αντιλαμβάνονται το περιβάλλον και τον εκάστοτε εαυτό.
Ένα ακόμη χαρακτηριστικό είναι πως σε κάθε μία από αυτές τις προσωπικότητες το άτομο παρουσιάζει δυσκολία να θυμηθεί προσωπικά στοιχεία της κύριας προσωπικότητας σε βαθμό που η συνηθισμένη διαδικασία της λήθης να μην επαρκεί για να δικαιολογήσει το φαινόμενο. Ας σημειωθεί ότι το πλήθος των δευτερευουσών προσωπικοτήτων είναι συχνά ανάλογο με τη βαρύτητα και τη διάρκεια της κακοποίησης ή του τραύματος, ενώ κάθε μία από τις δευτερεύουσες προσωπικότητες διαδραματίζει τον δικό της ρόλο που είναι προστατευτικός σε σχέση με την κύρια προσωπικότητα του ατόμου, καθώς εμποδίζει την ανάδυση συγκεκριμένων κάθε φορά τραυματικών αναμνήσεων.